Nooit af

Als ik mensen vertel dat ik op dit moment (maart 2019) een meerdaagse serie stembevrijdingsworkshops volg (onder de naam ‘De stem van liefde en angst’), krijg ik soms een verbaasde blik of vraag: Hoezo? Jij bent toch al afgestudeerd? Heb je dat dan nog nodig?

Inderdaad mag ik me sinds mei 2015 gediplomeerd stembevrijder noemen. En toch ben ik blij met mijn stap om nu deze serie te volgen. Ik ervaar weer de vreugde van het zingen en volg geboeid het proces bij mijzelf en bij de anderen. Daarin voel ik me ook stembevrijder, ik realiseer me wat ik allemaal weet en geleerd heb in de loop der jaren. En dat is op zich al heel fijn, want ik was dat een beetje kwijtgeraakt doordat ik bij het geven van mijn eerste ‘eigen’ workshops merkte hoe gespannen ik daarvan werd. Ik stopte ermee en de ervaring stembevrijder te zijn raakte wat op de achtergrond.

Toch is dat eigenlijk ‘bijvangst’. Waar het werkelijk om gaat, is dat stembevrijding nooit ‘af’ is. Je kunt nooit zeggen: ‘Nu ben ik helemaal bevrijd en nu is het klaar.’ Zeker, er kan in het zingen een moment zijn dat ik helemaal samenval met mijzelf, me helemaal kan geven en mijn stem volkomen vrij is. Ik hoop zelfs heel erg dat die momenten er zijn. Maar onherroepelijk komt er daarna weer een moment dat ik me bijvoorbeeld afvraag of ik nu niet écht veel te hard zing en wat de luisteraars daar wel van zullen denken. En weg is de vrijheid.

Maar dat geeft niet. Zo gaat het nu eenmaal en zo zal het ook blijven gaan. Mijn hele leven. (Ook in het leven zelf gaat het trouwens zo, maar dat is een verhaal op zich…)

Stembevrijding is een proces en bij stembevrijding gáát het ook om dat proces. Niet om een eindresultaat of een doel, want dat is er helemaal niet. Het proces is het doel. Dat ik me bewust word van die verschillenden momenten, en van het feit dat ze er altijd allebei zijn als ik zing. Dat ik kan oefenen in die herkenning, zodat ik leer hoe ik er ook weer uit kan stappen, wanneer ik merk dat ik gevangen raak in beklemming of angst. En daarmee vergroot ik weer mijn vrijheid. In het zingen, maar ook in het leven zelf.

Willy